ŚWIĘTY RÓŻANIEC - Zygmunt Łoziński

Tytuł: ŚWIĘTY RÓŻANIEC

Autor: bp. Zygmunt Łoziński

Wydawnictwo: MATRIS

Rok wydania: 2023
Stron: 214
Format: 12 x 17
Oprawa: miękka

Imprimatur
Pinsci 24.IX 1929.
† SIGISMUNDUS Eppus.
No. 2125
L. S.
V. IWICKI
pro Cancellario.

Bp Łoziński wspominał (w Rozważaniach Majowych) o książce do nabożeństwa różańcowego, która przygotował. Niniejszy podręcznik do Różańca powstał w Pińsku, właśnie w jego diecezji. Sposób wyrażania się, struktura rozważań, głębia objaśnień i podawane szczegóły – a zwłaszcza dedykacja dla ks. Witolda Czeczotta, jego wuja i nauczyciela (w gimnazjum i seminarium), wskazują wyraźnie na ukrytego Autora: Biskupa Pińskiego, Czcigodnego Sługę Bożego, zmarłego w opinii świetości Zygmunta Łozińskiego.

„Chcę w uwagach następnych pomóc tym, którzy by chcieli się nauczyć odmawiać Różaniec z pożytkiem prawdziwym.
(…)
Ma ona [niniejsza książka] być tylko podręcznikiem przy odmawianiu Różańca. Więc w zwięzłej formie podaje myśli, które mają ułatwić rozważanie odnośnych tajemnic.
(…)
Rozważanie przed każdym dziesiątkiem można zastąpić czytaniem. Uwagi niżej podane mają właśnie służyć do czytania tym, którym byłoby trudno zna­leźć dosyć materiału do samodzielnego rozmyślania. W każdym razie niewiele pożytku przyniesie czy­tanie nawet dłuższe, jeśli się przy tym nie będzie usiłowało przejąć myślami poznanymi, przetrawić, jak się mówi, tego, co się czyta, wyprowadzić z każdego czytania choć jeden wniosek praktyczny.
(…)
W Różańcu nader ważnym jest jeszcze uwzglę­dniać rolę, jaką Najśw. Panna gra w podanych do rozważania momentach dzieła Odkupienia. Odkupi­cielem świata jest Syn Boży, i Jego chwała jest naturalnie ostatecznym celem nabożeństwa różańco­wego, jak w ogóle każdej modlitwy; ale w niektórych tajemnicach różańcowych bezpośrednio występuje na pierwszy niejako plan Matka najświętsza.
(…)
W dziele Wcielenia i Odkupienia jako najpierwszej Pośredniczki P. Bóg używa Maryi. Ona nam daje P. Jezusa, bo to Jej Syn, Ona Jego Matką; a że na drodze zbawienia wszystko mamy od Zba­wiciela, więc wszystko przechodzi przez ręce Maryi. Widzimy więc, jaka jest rola Matki Boskiej w życiu każdego z nas i w Kościele Chrystusowym… Wobec tego, jak wysoko stawia wyrok Boży Najśw. Pannę? jaka się Jej cześć od nas należy? I ponieważ przez Nią i od Niej otrzymujemy P. Jezusa, więc całą ufność w Jej sercu najczystszym, w Jej matczynej miłości złożyć winniśmy, bo nie zawiedzie nas ani Jej miłość ku nam, ani potęga Jej wstawiennictwa przed Bogiem.
Jak dbasz o wzrost twej miłości ku Maryi? czy masz zwyczaj do Niej się we wszelkich potrze­bach udawać?
(…)
Dla siebie w podziale tajemnic różańcowych na radosne i bolesne i w tym zmieszaniu w nich wesela ze smutkiem ważne znajdujemy nauki. Najważ­niejsza jest nauka miłości ku nam P. Jezusa, który przyszedł, aby za nas i dla nas cierpieć, i z cier­pienia się tego radował. Druga jest, że dobry Pan Bóg, powołując nas do życia, stawia przed nami nie­jako na pierwszym planie radość. Życie ziemskie, choć nietrwałe i nie obywa się bez ciężarów, jest jednak pierwszą łaską, bo od niego wszystkie inne się zaczynają i żadnej otrzymać nie można bez przejścia przez nie. Już w tej wartości swojej życie przedstawia się nam jako przedmiot nieskończenie pożądany i pobudka do szczerej radości.
(…)
Zauważmy jeszcze symetrię w układzie tajemnic różańcowych.
Pierwszym dwóm tajemnicom radosnym odpo­wiadają ostatnie dwie chwalebne: 1-ej 15-sta, 2-ej 14-sta. Maryja, wybrana na Matkę Bożą, musi być wyniesiona nad całe niebo; i Tę, która nam niesie P. Jezusa — Zbawienie nasze — nie może to niebo ominąć; a słuszne jest, aby Jej Ciało nie­pokalane zostało uwielbione nie zaznawszy skażenia, jak Ciało Boskiego Jej Syna. Tajemnicy Narodzenia P. Jezusa odpowiada tajemnica Zesłania Ducha Św. czyli narodzenie Kościoła, w którym Zbawiciel posta­nowił żyć dalej z nami i dla nas.
(…)
O całym zaś Różańcu powiedzieć należy, że prowadzi nas stopniowo od Zwiastowania przez coraz to nowe i ze stanowiska uczuć ludzkich coraz to głębsze upokorzenie Syna Bożego do coraz wyższej Jego chwały i zupełniejszego ziszczenia Jego zamiarów, pełnych niestworzonej mądrości i dobroci.” [Fragmenty]

„Anioł pański zwiastował Maryi, że zostanie Matką Syna Bożego (Łk I 34 n 38). Słuchaj tej cudownej rozmowy. W słowach, nad które nie ma prostszych, objawia się przedziwna, zupełnie dosko­nała pokora N. Dziewicy. Ślubowała ona dozgonne panieństwo; ślubowała je Bogu. Ale usłyszawszy wy­rok Pański, gotowa jest bez wahania zmienić swój zamiar, rozumiejąc, że taka tylko ofiara ma wartość, która jest przez Boga przyjęta, jako zgodna z wolą Jego. Dlatego pyta: Jakoż się to stanie, tj. cóż mam czynić wobec złożonego ślubu? Czy mam go zaniechać? Nie ma ani słowa zastrzeżeń lub tłumaczenia. Anioł Boży jednak zapewnia Maryję, że ofiara Jej jest przyjęta, że, co się z Nią stanie, będzie dziełem Wszechmocy Bożej, i Świętość, która się z Niej narodzi, będzie Synem Boga żywego. Czy tu może pokora Maryi każe Jej się uchylić od tak nie­słychanych wielkości, powołać się na swą niegodność, na brak zasług, świętości? Ani znaku czegoś podob­nego: Bóg każe: Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twego. Doskonała pokora, to doskonałe posłuszeństwo.” [Fragment]

KUPUJĄC U NAS, WSPIERASZ DOBROCZYNNE DZIEŁA FUNDACJI TALITHA CUM.

DZIĘKUJEMY W IMIENIU NASZYCH PODOPIECZNYCH.