BIAŁY SZKAPLERZ MATKI BOŻEJ MIŁOSIERDZIA

Dostępność: duża ilość

Wysyłka w: 48 godzin

Cena: 15,00 zł 15.00

ilość szt.

zapytaj o dostępność

towar niedostępny

dodaj do przechowalni

Kod produktu: DDC1-501A6

zapytaj o produkt
poleć znajomemu
dodaj opinię

Opis

Biały szkaplerz

Matki Bożej Miłosierdzia

Biały szkaplerz Matki Bożej Miłosierdzia, to jeden płatek białego sukna; na przedniej stronie widnieje wizerunek Matki Bożej Miłosierdzia, na odwrocie symbole zakonu (herb mercedariuszy). Noszony był przez Bractwo Błogosławionej Maryi Dziewicy Miłosierdzia od Wykupu Niewolników i przez tercjarzy mercedariuszy. To jeden z najstarszych szkaplerzy w kościele katolickim, zatwierdzony przez Honoriusza III w 1218 r., a następnie Grzegorza IX bullą Devotionis vestrae z 1235 r. Obecnie ma tylko symboliczno-historyczny i kolekcjonerski charakter.

Mercedariusze czyli Zakon Najświętszej Marii Panny Łaskawej (łac. Ordo Beatae Mariae Virginis de Mercede lub Ordo de Mercede, O.de.M.) - zakon rycerski założony w Barcelonie w 1218 przez Piotra Nolasco i zaaprobowany przez króla Aragonii Jakuba 10 sierpnia tego roku. Zakon został zatwierdzony przez papieża Honoriusza III, a następnie zaaprobowany przez papieża Grzegorza IX w 1230, który też 17 stycznia 1235 ostatecznie go zatwierdził i nadał mu regułę augustiańską.

Głównym celem tego zgromadzenia zakonnego było uwolnienie chrześcijańskich niewolników z rąk muzułmańskich. Posiadał dwie gałęzie: duchowną i rycerską. Bracia-rycerze, oddzielnym ślubem zobowiązywali się do walki z Maurami aż do uwolnienia z ich rąk całej Hiszpanii. Duchowni natomiast, oprócz ślubów zwykłych, składali zobowiązanie oddania się w razie potrzeby w niewolę w zamian przetrzymywanych przez muzułmanów niewolników.

Dzięki licznym przywilejom zakon szybko się rozwijał. Jego domy powstały, oprócz Hiszpanii, również we Francji, Anglii, Niemczech i Portugalii. Ocenia się, że pomiędzy XIII a XVII w. zakonowi udało się uwolnić blisko 500 000 niewolników i jeńców chrześcijańskich w północnej Afryce. Po odkryciu Ameryki Krzysztof Kolumb sprowadził członków zakonu do Nowego Świata. Powstały tam nowe prowincje zakonne, a zakonnicy tamtejsi mieli duży udział w nawracaniu Indian na chrześcijaństwo. Na przestrzeni wieków zakon przeszedł liczne przemiany. Zakon nadal istnieje jako zgromadzenie duchownych. Posiada klasztory głównie w Hiszpanii i Ameryce Łacińskiej, ale także w Irlandii i USA.